Yüzeysel bilgimiz bize demokrasinin bir Antik Yunan eseri olduğunu söylüyor. Biraz daha derine baktığımızda demos (halk), manu (el) ve kratu (hakimiyet) sözcüklerinden oluşan bir kelimeyle karşılaşıyoruz; “Halkın iktidar gücünden”, yani oy verme gücünden söz ettiklerini anlıyoruz. Tarihsel bilgilere baktığımızda bu yönetim biçiminin yaklaşık 2.530 yıl önce Yunanistan’da ortaya çıktığını ve ertesi yıl Roma’ya yayıldığını görüyoruz. Aşağıda açıklamaya çalışacağım gibi kontaminasyon kelimesini burada bilinçli olarak kullanıyorum.
ANTİK ROMA’DA ‘YARI DEMOKRASİ’
Öncelikle kadim medeniyetlerin “halkın hakim eli” olarak adlandırılan bu yönetim şeklinin ne kadar güçlü ve geçerli olduğuna sosyolojik açıdan bir bakalım. Bazı araştırmacılar bunun yarı demokrasi olduğunu savunuyor ancak maalesef oylama sistemi bu oranın çok daha düşük olduğunu gösteriyor. İlk olarak Antik Yunan’da ve daha sonra Antik Roma’da oy hakkı sadece erkeklere ayrılmıştı. Eğer tüm erkekler oy kullanabilseydi, bu hesaplama yarı demokrasiye işaret ederdi; ancak yalnızca özgür erkekler oy kullansaydı, oran çok daha düşük olurdu. Oylama ülke genelinde yapılabilseydi bu bile yüksek bir temsil oranına işaret ederdi ancak oylar başkentteki meclislerde belirlenen gün ve saatte verilebilir. Bir demolarbir veya bir kilise Birliğe bağlı olmayan özgür erkekler de oy kullanma hakkından yoksundu. Kısa bir hesaplama, M.Ö. 3. yüzyılda nüfusu 600 bin olan Atina’da düzenli oy kullananların sayısının 6 bini geçmediğini gösteriyor. Böylece “yarı demokrasi” dediğimiz yönetim biçiminin halkın küçük bir kısmının isteklerini meşrulaştırmanın ötesine geçemeyeceği ortaya çıkıyor.
Antik Roma’da halk bir yıl boyunca yürütmenin başındaydı. konsolosve üst düzey milletvekilleri yargıç Onları seçme yetkisine sahipti. Ancak yönetim yalnızca bu üst düzey yetkililerin elinde değildi. Comitia centuriata, comitia populi tributaVe concilia plebis tributa Adı geçen üç meclis, yasama yetkisine sahip olmaksızın Antik Roma’da işlerin yapılma şekline katkıda bulundu. Bunlardan ilki Comitia centuriataHer ne kadar krallık dönemine kadar uzanan bir uygulama olsa da hem patriciusbirlikte pleb Üst sınıftan özgür erkeklerin katılımıyla kuruldu. Bu parlamentonun altında konsolosve diğeri yüksek yargıç Seçimler yapıldı, yasa teklifleri tartışıldı, savaş ve barış kararlaştırıldı. İkincisi ise comitia populi haraçyine her iki sınıftan özgür insanlardan oluşur ve yargıç Hükümet tarafından önerilen yasa tasarılarını kabul etmek veya reddetmek için oy kullanacaktı; Adli işlemlerden kaynaklanan para cezalarının yanı sıra ikinci düzey cezaların uygulanması yargıç Üye seçme süreci de bu meclisin göreviydi. Yani sonuncusu concilia plebis tributaAdından da anlaşılacağı üzere yalnızca plebSınıfın özgür adamlarından oluşur. pleb Vatandaşların haklarını savunan orta düzey yetkililerin seçiminden sorumluydu. Başlangıçta bu parlamentoda alınan kararlar sadece plebHalk için geçerli olsa da M.Ö. 287’den itibaren tüm halkı bağlayıcı hükümlere dönüşmüştür.
Lex Hortensia Yasası müzakereleri.Görüldüğü gibi Antik Roma’da oy vermek bugünkü kadar kolay ve anlaşılır değildi. Öncelikle parlamentoya girebilme ayrıcalığına sahip olmanız, ardından seçim günü Roma’da olmanız ve işinizi bırakıp parlamentoda sıkı çalışabilecek kadar zengin olmanız gerekiyordu. Zengin olmanıza gerek yoktu ama bütün gün, hatta bütün hafta süren seanslara katılmak için çalışmanıza da gerek yoktu. O zaman parlamentoda yer almanız, tartışmalara katılmanız gerekiyordu. Daha sonra oy alınabilir. Ama yine de herkes oy vermedi, özgür adamlar tribüs Toplantıda oylama yapılarak karar alınmış olup, oylama temsilci bir kişi tarafından yapılmıştır. Şu ana kadar işler yolunda gibi görünse de en çekişmeli seçimler yaşanıyor. Patricius Comitia Centuriata’da98, pleb95 oyla temsil ediliyor ve birinci patriciussınıf oy vermek zorunda kaldı, bu yüzden birçok kez plebKanuna ilişkin oylama, oylamaya bile gerek kalmadan bitti.
Ancak konsolos Seçimler biraz daha rekabetçi bir ortamda gerçekleşti. Öncelikle bu seçim evet ya da hayır oylarıyla yapılmadı; adaylardan ikisinin seçimi kazanması gerekiyordu. PatriciaVe pleb Oyları arasında hiçbir fark yoktu. Başlangıçta açık oylama ve açık sayım yapılıyordu, yani adayın adı okunduğunda, tribüs Üyeler ellerini kaldırdı ve o anda meclisteki diğer 9 oy sayıcı da kaldırılan elleri sayarak bildirdi. Sonunda oylar üzerinde anlaşmaya varıldığında seçime geçildi. Oy sayma makinelerinin son anda ve kurayla seçilmesi, oy sayımı sürecine bir miktar güven vermiş olsa da, tam güvenin asla sağlanamaması nedeniyle, ilerleyen dönemde açık oylamaya geçildi. Bu sistemde önceden belirlenen oy pusulaları bir kavanoza atılıyor ve açık bir şekilde sayılıyor.
SİYASETÇİLERİN SEÇİMLERDEKİ ROLÜ
Şu ana kadar Romalıların neyi seçtiğinden, nasıl seçtiğinden ve seçimlerini nasıl güvence altına aldıklarından bahsettik. Ama bu işin seçmenle ilgili kısmıydı, siyasetçinin seçimdeki rolüne de bakalım. Öncelikle şunu belirtelim konsolosveya yüksek yargıç Seçilmek, bireye ömür boyu ayrıcalıklar, devleti yönetme gururu ve ömür boyu senato üyesi olma onurunu kazandırıyordu. Başarılı oldukları sürece bu göreve birden fazla kez gelmiş kişiler olabilir. Ancak rekabet olmadan çok pahalı şeyler elde edemezsiniz!
Seçimler yaklaştıkça oyunlar, festivaller düzenlemek, var olan kutsal günlere sponsor olmak ve katılmak her siyasetçinin ilk tercihi haline geldi. İkincisi, fakirlere zeytinyağı, şarap ve buğday dağıtmak, hatta gizlice para vermek bile onların çekinmeden yaptıkları bir şeydi. Roma yargıç Romalılar bu tür suçları önlemek için onlarca kanun unsuru çıkarsa da Romalı siyasetçiler her seferinde bir yol bulma ve suç sayılmayacak prosedürler geliştirme konusunda ustaydılar. Örneğin ünlü politikacı Julius Caesar, kendisine oy vereceğini bildiği Gallia halkına Roma vatandaşlığı vererek istediğini elde etmeyi başardı.
Galyalılar Sezar’a teslim oluyorRomalı siyasetçiler, özellikle buğday ve şarap dağıtım işini yürütecek yardımcılar bularak seçimlerde diğer adayların önüne geçmeye çalıştılar. Bu bağlamda hem seçmenlerin karar verme güçlükleri hem de seçim güvenliği göz önüne alındığında Antik Yunan ve Romalıların demokrasi mücadelesini ve inancını takdir etmek gerekir. Çünkü bu şartlarda bile bir ışık görebilmeleri ve bu ışığa tutunabilmeleri, onlara daha sonraki dönemlerde yüksek demokrasi standartlarını getirmiştir.
*Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tarih Bölümü Doç. Dr.
(KÜLTÜR VE SANAT HİZMETİ)
